ก่อนปี พ.ศ. 2450 ภาพลามกอนาจารของญี่ปุ่นเป็นเรื่องธรรมดาและไม่ถือว่าลามกอนาจาร แม้จะมีข้อจำกัดทางกฎหมาย แต่การแสดงภาพประวัติศาสตร์มักรวมถึงการเลสเบี้ยนและความคลั่งไคล้ แม้ว่าจะเคยถือว่าลามกอนาจาร แต่ขนหัวหน่าวก็กลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นและตอนนี้ไม่ต้องถูกเซ็นเซอร์ การแสดงทวารหนักในที่สาธารณะไม่ถือว่าลามกอนาจารและมักขายเป็นรายการแฟนคลับ

หนังโป๊ญี่ปุ่นมีผู้ชายสองคนที่มีความสัมพันธ์แบบรักร่วมเพศ ผู้หญิงในสื่อลามกประเภทนี้มักเป็นสตรีวัยหนุ่มสาวและถูกมองว่าเป็นคนไม่สุภาพและไม่ชอบการโต้เถียง ในหนังโป๊ญี่ปุ่น ผู้หญิงถูกมองว่าเลียหัวนมของผู้ชาย ซึ่งผิดปรกติของสื่อลามกตะวันตก ตัวอย่างยอดนิยมของเรื่องนี้คือการ์ตูนเรื่อง Yaoi ซึ่งมีชายหนุ่มสองคนในความสัมพันธ์ใกล้ชิด

สื่อลามกญี่ปุ่นเป็นประตูสู่จินตนาการทางเพศสำหรับคนส่วนใหญ่ สมมติฐานของภาพอนาจารนี้คือการใช้ผู้หญิงที่อ่อนน้อมถ่อมตนและไร้เดียงสาเป็นเป้าหมายของความปรารถนาของผู้ชาย ดาราสาวหลายคนแต่งตัวเหมือนเด็กและครางด้วยโทนเสียงสูง ทำให้รู้สึกว่าตัวแบบเป็นเด็กสาว แม้ว่าสื่อลามกญี่ปุ่นบางเรื่องอาจไม่เหมาะสมกับบุคคลทั่วไป แต่ผู้ชมจำนวนมากยังคงภักดีต่อมัน

ผู้ชายญี่ปุ่นนั้นผิดปกติเมื่อพูดถึงพฤติกรรมทางเพศ แม้จะสามารถมองเห็นส่วนลับของทั้งชายและหญิงได้ แต่ผู้ชายญี่ปุ่นส่วนใหญ่ไม่ได้พูดคุยถึงนิสัยทางเพศอย่างเปิดเผย อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่สะดวกที่จะพูดถึงนิสัยของตนเอง ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้ชายชาวญี่ปุ่นจะรู้สึกเขินอายเมื่อภรรยาของเขาดูหนังโป๊ และผู้หญิงก็เช่นเดียวกัน

วัฒนธรรมญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับบทบาททางเพศไม่เหมือนกับหลายๆ ประเทศ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง บทบาทชายชาวญี่ปุ่นก็ถือว่ามีบทบาทสำคัญ ในกรณีส่วนใหญ่ ผู้ชายมีบทบาทเฉยๆ ในขณะที่ผู้หญิงรับบทบาทหลัก โดยทั่วไป นี่เป็นประเภทหนังโป๊หีที่พบบ่อยที่สุดในญี่ปุ่น มีจำหน่ายทั่วไปจึงเป็นเรื่องยากที่จะหาได้จากที่อื่น

แม้จะมีภาพลักษณ์ของผู้ชายญี่ปุ่น แต่ภาพโป๊ญี่ปุ่นก็ยังดึงดูดใจผู้ชายตะวันตกได้เป็นอย่างดี อุตสาหกรรมนี้มีมูลค่ามากกว่า 20 พันล้านดอลลาร์และผลิตภาพยนตร์สำหรับผู้ใหญ่มากเป็นสองเท่าของสหรัฐฯ ส่งผลให้ตัวผู้ญี่ปุ่นเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ด้วยนักแสดงชายเพียง 70 คนในอุตสาหกรรมนี้ อุตสาหกรรมภาพยนตร์ญี่ปุ่นจึงเติบโตอย่างก้าวกระโดด และเนื่องจากคนญี่ปุ่นได้รับความนิยมอย่างมาก พวกเขาจึงสามารถสร้างวิดีโอได้หลายพันรายการทุกปี

แม้ว่ารัฐบาลญี่ปุ่นจะมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดเกี่ยวกับภาพอนาจาร แต่การเซ็นเซอร์ในประเทศไม่เคยมีปัญหา แม้ว่าการผลิตภาพอนาจารที่ไม่มีภาพพิกเซลจะผิดกฎหมาย แต่ประเภทดังกล่าวมีให้ใช้งานอย่างกว้างขวางและมีผู้ชมกว่า 80 ล้านคน แม้ว่ารัฐบาลญี่ปุ่นจะไม่เกลียดชังความนิยม แต่กฎหมายเซ็นเซอร์ของรัฐบาลไม่ได้หยุดอุตสาหกรรมจากการได้รับการยอมรับจากทั่วโลก กฎหมายการเซ็นเซอร์ของประเทศได้ชะลอการผลิตภาพอนาจารในประเทศเนื่องจากไม่ถูกต้องทางการเมืองเท่ากับสหรัฐอเมริกา

ในญี่ปุ่น อุตสาหกรรมสื่อลามกนั้นใหญ่ที่สุดในโลก ผลิตภาพยนตร์ได้มากเป็นสองเท่าต่อเดือนของสหรัฐฯ และมีอุตสาหกรรมประมาณ 20 พันล้านดอลลาร์ ด้วยนักแสดงชายมากกว่า 700 คน ฉากโป๊ของญี่ปุ่นมีความหลากหลายพอๆ กับจำนวนประชากร กฎหมายการเซ็นเซอร์นั้นเข้มงวดเป็นพิเศษในญี่ปุ่น ดังนั้นวิดีโอเดียวจึงสามารถบรรจุผู้ชายได้มากถึงหนึ่งหมื่นคน ผู้ชายคนเดียวสามารถมีหุ้นส่วนได้หลายคนในอุตสาหกรรมนี้ และประสบความสำเร็จด้วยการโปรโมตวิดีโอโป๊บนโซเชียลมีเดียของเขาเอง

นอกเหนือจากอุตสาหกรรมภาพอนาจารในประเทศแล้ว อุตสาหกรรมภาพอนาจารในประเทศญี่ปุ่นยังมีเทศกาลของตัวเองที่ส่งเสริมการเผยแพร่ใหม่และวัฒนธรรมของความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่ JAE เป็นเทศกาลโป๊ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย และรัฐบาลญี่ปุ่นก็เซ็นเซอร์ภาพลามกอนาจารทุกรูปแบบ แม้ว่าจะมีกฎหมายว่าด้วยการเซ็นเซอร์ แต่ภาพอนาจารของญี่ปุ่นก็ขึ้นชื่อเรื่องความเสื่อมทรามทางเพศและความรุนแรง นั่นคือเหตุผลที่การสร้างภาพอนาจารที่ไม่มีพิกเซลจึงผิดกฎหมาย ดังนั้นสตูดิโอขนาดเล็กและผู้ค้ารายเดียวที่กล้าได้กล้าเสียจึงสร้างขึ้น สามารถซื้อเครื่อง depixelation และใช้ในการแปลงวิดีโอที่ไม่เป็นพิกเซลให้อยู่ในรูปแบบที่ถูกกฎหมาย

AV ส่วนใหญ่ในญี่ปุ่นมีไว้สำหรับการบริโภคของผู้ชาย แต่มีแนวโน้มใหม่ที่จะทำให้ภาพลามกอนาจารครอบคลุมเพศมากขึ้น ผู้หญิงญี่ปุ่นส่วนใหญ่อายุ 18 ถึง 40 ปีใช้เวลาสำหรับตัวเองและดูวิดีโอโป๊บนคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ญี่ปุ่นมีความสนใจเรื่องสื่อลามกเพิ่มขึ้น ไม่เพียงแต่เป็นวิธีที่น่าสนใจในการใช้เวลาว่างของคุณเท่านั้น แต่ยังให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ๆ เกี่ยวกับวัฒนธรรมอีกด้วย